Wie al eens gaat wandelen in het stadsrandbos staat er af en toe oog in oog met een viervoeter. Het gaat om honden die van hun baasje de vrijheid hebben gekregen om eens lekker de poten te strekken en los van de lijn te genieten van een lange vrije loop. Voor hond en baasje een aangenaam gebeuren, voor de wandelaar die plots oog in oog staat met een grote loslopende hond kan dat een minder prettige ervaring zijn. En wie al bang is van honden kan er een serieuze schrik aan overhouden. En al probeert het hondenbaasje nog zo goed zijn best te doen om uit te leggen dat de hond niet bijt en de aller-braafste is onder zijn soortgenoten, toch is niet elke wandelaar daarvan overtuigd nadat hij eerst muil en tanden van de hond heeft gezien.
Nochtans moeten honden in het stadsrandbos aan de lijn gehouden worden. Dat staat duidelijk aangegeven op de infozuilen bij alle ingangen. Omdat er niet op elk moment van de dag een natuurwachter of politieagent in de buurt is om een oogje in het zeil te houden, wordt er vooral op de burgerzin gerekend.
Maar blijkbaar is er bij veel hondeneigenaars een sterke behoefte om de hond eens vrij te kunnen laten lopen in het bos. Veel bos is er (nog) niet in de regio en het stadsrandbos is voor hen dan ook een ideale plek.
Om aan de behoefte van de honden en hun baasjes tegemoet te komen, heeft Oostende een echt Hondenbos. In een bosperceel tussen de Karperstraat (nabij de Groene 62) en de autosnelweg is in een bosperceel van 3,5 ha een wandeltracé afgebakend voor wandelaars met honden. De honden moeten er niet aan de lijn en mogen er tijdens het wandelen in het bijzijn van hun baasje vrij rond lopen.
Eens ze hun eigen vrije loopplek hebben, hopen we dat wandelaars met honden hun dier in het andere wandelbos aan de lijn zullen houden. Zo kan iedereen op zijn of haar manier in alle rust wandelen en genieten van de vrije wilde natuur.